Tèxte causit lo 4 d’octobre de 2018

Un jorn, un detectiu va dins la forèst amazoniana per trobar

un missantàs. Lo detectiu campa. Un jorn troba un ostal e

dedins i a lo missantàs. E quand lo detectiu lo vei sortis un

pistolet e pam !

Lo detectiu lo ramena a la policia.

Lo missantàs va en preson amb los autres missants que lo

tustan.

Mahdi 8 ans e 2 meses

Istòria inventada

Tèxte liure elegit lo 20 de setembre 2018

Un còp èra dos amics que fasián d’eski en montanha, lo primièr que se sona Jèic ditz :

« - Lo primièr qu’arriba en bas a ganhat ! »

Partís a fons a l’ora.  Mas Diego ditz :

« - Non ! Non ! Lo solelh se colca. Cal dintrar a l’ostalariá. »

Mas ausís pas es tròp luènh. Alara Diego s’elança per lo rejónher. Mas Jèic tomba !

Una tempèsta arriba alara Diego lo cerca de pertot. 

« - A l’ai trobat ! Èra sus la nèu. »

Diego pensa :

« - Podèm pas dintrar, es tròp luènh. En mai d’aquò amb la tempèsta va èsser tròp dur. »

 Jèic ditz en tremolant :

« - Aquí un chalet.

- A quin astre ! Ditz Diego. La pòrta es dubèrta e demòra de lach freg e las brasas son encara caudas. Qualqu’un dèu demorar aquí. »

Qualqu’un dintra e ditz :

« - Òc qualqu’un demòra aicí. »

Diego ditz :

« - Desencusa- me Mossur, mas mon amic es tombat dins la nèu e a besonh de se pausar al caud.

- D’acòrdi ditz mas una sola nuèit. »

Los dos amics son contents. Diego ditz :

« - Podèm escotar la radiò per saber lo jornal mas lo Mossur que se sona Ectòr crida de non.

- Bon d’acòrdi sus la tauleta alara. »

Ectòr la pren dins sas mans e la jèta dins lo fuòc. Ectòr fa :

« - Ops ! »

Jèic ensaja de la recuperar mas se crana los dets.

Diego demanda se i a quicòm per sohnar mon amic.

« - Òc. »

Alara Jèic pren un sac d’esquina manca qu’Ectòr l’amaga dins lo placard. Es ièu que te vau balhar lo riban.

« - Ten, te lo balhi sul pic. »

Ectòr ditz als dos amics :

« -Bon es l’ora d’anar al leit. »

Diego ditz a son amic :

« - Tròbas pas qu’aqueste tipe es estranh !

- Mas non es just un òme qu’a la costuma d’èsser sol. »

Tot d’un còp la pòrta se barra a doble torns.

« - Òc l’escròc ! Te cresi ara ! A ai trobat un ressòrt de leit. amb lo ressòrt dubrissèm la pòrta coma serà una clau. Vaquí es bon. Anam veire dins lo tirador se i a d’indicis e vei lo sac d’esquina plen de bilhets de banca. 

- Òc tot s’explica, es un raubaire mas Ectòr se desrevelha e ditz :

- Ai amagat aquel argent per aver un diamant, un elicoptèr arriba e un mossur sort de l’elicoptèr e ditz :

- Bon avètz la moneda Ectòr per aver lo diamant ?

- Òc l’ai, te passi lo diamant e me balhas la moneda. »

Tot d’un còp lo Mossur de l’elicoptèr sort un pistolet per tiar Diego e Jèic. Mas Ectòr sòrt un paquet de chewing-gum laser e lança la laser e tua lo mossur de l’elicoptèr. Ectòr avoa tot als dos amics. Soi pas un raubaire, soi un ploicier ai tot fait per que me creses que soi un raubaire mas soi un policièr. Diego se desencusa cap a Ectòr e ditz :

« - Ieu e mon amic avèm agut fòrça paur mas ara sèm rassegurats. »

Jérémie CM1 (9 ans et 8 mois)

Istòria inventada

Un còp èra pendent la guèrra (1914-1918) tres messatgièrs devián enviar un còlis de França a Alemanha. Dos messatgièrs èran franceses e podián pas passar la frontièra. Se sonavan Thomas e Auguste.

Thomas aviá un plan : Alex, qu'èra alemand, distrasiá los soldats a la frontièra, lo capturavan e disiá qu'èra alemand e lo relargavan. Pendent aquèl temps, Thomas e Auguste passavan la frontièra e Alex tornava amb eles.

Arribèron en çò del monsur. Li balhèron lo còlis. Èran d'uòus !!

Tot aquò per res !!!!

Un còp èra, i aviá un òme que se sonava Charlok e son assistant, Albide.

Albide diguèt :

-Caldriá visitar la piramida de Totankroton .

E quand son dins la piramida Albide ditz :

 - lo primièr arribat dins la sala del tresaur es lo ga…

HUMF ! 

Un garde los empacha de passar e ditz :

- Devètz pas passar, vos cal resòlvre l’enigma del « toca » e « toca pas ».

Alara vaquí, piramida « toca » e faraon « toca pas » a vos autres de trapar lo fonccionament del jòc.

Albide :

- « Charlok : toca pas. »

Charlok :

- « Albide : toca !»

E tu que legisses : as trapat la règla del jòc òc o non ?

Un còp èra, lo rei pic aviá un castèl tot pichon perque èra un mosquilh. Son armada èra de mosquilhs. Avián de cavals qu'èran de catarinetas. L'espada dels mosquilhs èra la pica qu'an sul nas.

Un mosquilh ven parlar al rei :

• I a de mosticars que venon nos atacar. Anem far la guèrra !

• A non, es l'armada tròp fòrta

Lo rei aviá una idèa. Voliá que lo mai gigant dels mosquilhs veniá amb una saca emplenada de sanqueta.

Lo gigant la lança dins l'espaci.

L'armada torna sul pic.